در روابط فوق حداقل مقدار متغیرهای و صفر و حداکثر مقادیر آن‌ها به ترتیب و قرار داده شده است. این مقادیر حداکثر در روابط ‏۳–۱۲۹ و ‏۳–۱۳۰ محاسبه شده است.

برای محاسبه و فرض شده که کلیه بلوک‌های انرژی پر شده است و هزینه و سود به‌دست آمده حداکثر مقدار ممکن می‌باشد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری
در این فصل به معرفی مسأله بهینه‌سازی دوسطحی مورد نیاز برای انتخاب نقطه تعادل برابر پرداختیم. در ادامه با توجه به ساختار مسأله ارائه شده، از راهکار تبدیل مسائل بهینه‌سازی OPcOP به MPCC و OPcLP به MPPDC برای تبدیل مسأله بهینه­سازی دوسطحی انتخاب نقطه تعادل به یک مسأله بهینه­سازی یک­سطحی استفاده کردیم. در مسأله بهینه‌سازی MPCC از شرایط بهینگی KKT و جایگزینی آن با مسأله مقید‌کننده و در مسأله بهینه‌سازی MPPDC نیز از قیود اصلی، دوگان و رابطه دوگانگی قوی و جایگزینی آن‌ها با مسأله مقید‌کننده برای تبدیل مسأله بهینه­سازی دوسطحی به مسأله بهینه­سازی یک­سطحی استفاده می­ شود.
از معادلات به‌دست آمده به‌منظور شبیه‌سازی مسأله انتخاب نقطه تعادل در مدیریت انرژی ترکیبی استفاده می‌شود. در فصل بعد، به معرفی توابع هدف پیشنهادی برای رسیدن به تخصیص برابر در مدیریت انرژی ترکیبی و ارائه نتایج به‌دست آمده خواهیم پرداخت.
فصل چهارم:معرفی معیارهای برابری تخصیص در انتخاب نقطه تعادل و نتایج عددی
پیشگفتار
در فصل دوم با مدلسازی مسأله بهینه‌سازی مدیریت انرژی ترکیبی به‌صورت یک بازی همکارانه، نقاط تعادل آن را از طریق مدلسازی به‌صورت یک مسأله بهینه­سازی چندهدفه به دست آوردیم.
به سبب وجود قیود تزویج­کننده در این مسأله بهینه­سازی، توزیع توان و انرژی در هر یک از نقاط تعادل مسأله بهینه‌سازی از منظر کارایی و برابری متفاوت هستند. در روش کلاسیک مدیریت انرژی ترکیبی که منجر به حداکثر کارایی ممکن می‌شود، از نظر برابری تخصیص­های صورت گرفته، دارای ابهام است. بنابراین انتخاب یک نقطه تعادل مناسب که در آن به‌صورت توأم کارایی و برابری به شکل مناسبی برقرار باشد ضروری است. در فصل سوم، با در نظر گرفتن تابع هدفی کلی، به ارائه مسأله بهینه‌سازی دوسطحی مورد نیاز به‌منظور انتخاب نقطه تعادل مناسب پرداخته و روش‌های تبدیل این مسأله بهینه‌سازی به مسأله بهینه­سازی یک­سطحی را بررسی کردیم.
در این فصل، هدف، معرفی توابع هدف بر اساس اصول پذیرفته‌شده در اقتصاد خرد برای استفاده در مسأله بهینه‌سازی یک­سطحی حاصل‌شده به‌منظور حصول برابری است. لذا در این فصل، در ابتدا، توابع هدف معرفی شده و دیدگاه هر یک را نسبت به اصل برابری بیان ‌می‌کنیم. سپس با جایگذاری توابع هدف پیشنهادی در مسأله بهینه‌سازی یک­سطحی حاصل‌شده پرداخته و نتایج استفاده از آن‌ها در شبکه تست نمونه ارائه می­ شود. در ادامه، نتایج به‌دست آمده را از منظر کارایی و برابری با یکدیگر و با نتایج مدیریت انرژی ترکیبی کلاسیک مقایسه ‌می‌کنیم. درنهایت نیز از طریق برقراری معامله خارجی بین بارهای شبکه، روشی را برای جبران کاهش کارایی در روش‌های پیشنهاد شده ارائه می­دهیم. در انتها نتایج اعمال روش جبران پیشنهادی را در شبکه تست نمونه بیان می­کنیم.

توابع هدف پیشنهادی
در این قسمت، به معرفی کلیه توابع هدف بررسی‌شده در این پایان نامه برای استفاده از مسأله بهینه­سازی مدل شده در فصل سوم ‌می‌پردازیم. لازم به ذکر است که در توابع هدف پیشنهادی، برابری برخلاف کارایی دارای تعریفی واحد نیست و در هر مورد تفاوت‌های موجود بیان خواهد شد و در ضمن مبانی پیشنهاد آنها نیز ارائه می­ شود.

تابع هدف حداقل فاصله (MD)^[45]
همانطور که در فصل قبل بیان شد، ‌نقطه‌ای که در آن کلیه بارها به حداکثر مازاد ممکن خود ‌می‌رسند مربوط به ^[۴۶]IP است که در آن تنها قیود بار در مسأله بهینه‌سازی اعمال می‌شوند. ولی به‌دلیل وجود قیود شبکه، دستیابی به این نقطه امکان‌پذیر نبوده و تنها نقاط تعادل موجود در جبهه پارتو قابل دسترسی است. لذا نزدیکترین نقطه جبهه پارتو به IP می‌تواند نقطه تعادل انتخابی باشد، زیرا نزدیکترین نقطه به IP بوده و حداقل جا‌به‌جایی از ویژگی‌های IP، شامل کارایی و برابری در آن ایجاد شده است. برای به‌دست آوردن این نقطه، رابطه ‏۴–۱، در رابطه ۳–۵۱ مسأله بهینه‌سازی فصل سوم، به عنوان تابع هدف استفاده می‌شود.