• • • • 1. 1. بازدارندگی نسبت به گازها و ترکیبات فرار

         

     

فیلم­های نشاسته­ای به دلیل وجود تراکم و فشردگی بالا بین زنجیر­ها، وجود مقدار زیاد پیوند­های هیدروژنی، وجود حالت نیمه کریستالی، بازدارندگی عالی در مقابل اکسیژن دارند و همین امر استفاده از آن­ها را در بسته بندی میوه­ ها و سبزی­ها جهت کاهش سرعت تنفس و افزایش ماندگاری میسر می­سازد. نفوذپذیری نسبت به دی اکسید کربن در فیلم­های نشاسته­ای بیشتر از اکسیژن می­باشد که نشان دهنده بازدارندگی انتخابی فیلم نشاسته می­باشد این پدیده را می­توان به حلالیت بالای دی اکسید کربندر فیلم­های نشاسته­ای نسبت داد (قنبرزاده و همکاران، 1388).
عوامل مختلفی وجود دارد که ^[60]OPفیلم­های نشاسته ای را تحت تأثیر قرار می­دهد. یکی از مهمترین این عوامل نوع و میزان نرم­کننده مورد استفاده است. تاثیر دو نوع نرم­کننده گلیسرول و سوربیتول و غلظت آنها را بر روی OP فیلم نشاسته برنج مورد بررسی قرار دادند که با افزایش غلظت نرم کننده، OPافزایش می­یابد در غلظت 30 و 35%، سوربیتولOP پایین­تری نسبت به گلیسرول دارد. دلیل این مسئله وزن مولکولی بالاتر سوربیتول است که به دلیل برقراری اتصالات بیشتر با زنجیر­های پلیمر تحرک کمتر آن­ها را موجب شده و باعث کاهش OP نسبت به گلیسرول می­ شود (قنبرزاده و همکاران، 1388).

• • • • 1. 1. خواص مکانیکی

         

     

نشاسته در بین بیوپلیمرها مقاوم ترین فیلم را تولید می­ کند و خواص مکانیکی آن در مقایسه با سایر فیلم­های پلی ساکاریدی و همچنین فیلم­های پروتئینی نسبتاً بهتر می­باشد. خواص مکانیکی فیلم­های نشاسته­ای تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد به عنوان مثال نسبت آمیلوز به آمیلوپکتین در نشاسته نقش تعیین کننده ­ای در خواص مکانیکی فیلم دارد یکی از عوامل موثر در خواص مکانیکی فیلم­های نشاسته­ای سایر ترکیباتی است که در فرمولاسیون محلول تشکیل دهنده فیلم مورد استفاده قرار می­گیرند و مهمترین عامل از این نظر میزان نرم کننده می­باشد که استفاده بیش از حد از آن می ­تواند باعث تضعیف بیشتر خواص مکانیکی فیلم شده و کاربردهای فیلم نهایی را محدود سازد (قنبرزاده و همکاران، 1388).
2-8-3-1- ارزیابی خواص مکانیکی فیلم­های بیوپلیمری
رایج ترین آزمون برای ارزیابی خواص مکانیکی فیلم­های خوراکی، آزمون کشش می­باشد اگرچه گاهی آزمون­های دیگری مانند آزمون سوراخ کردن نیز مورد استفاده قرار می­گیرد. در آزمون کشش فاکتور­های زیر اندازه ­گیری می­ شود (قنبرزاده و همکاران، 1388).

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مقاومت به کشش(^[61]TS): مقاومت به کشش یا اگر دقیق­تر بگوییم مقاومت به کشش نهایی (UTS)، حداکثر تنش کششی است که یک ماده می ­تواند تحمل کند بدون اینکه دچار کرنش دائمی گردد. مقاومت به کشش نهایی تحت تاثیر میزان بهم پیوستگی زنجیر­­های پلیمر در ماتریکس ورقه­ای قرار می­گیرد. مقادیر این پارامتر بر حسب پاسکال یا مگا پاسکال^[62] بیان می­ شود.
ازدیاد طول تا نقطه شکست (ETB^[63]): حداکثر افزایش طول فیلم تا نقطه پاره شدن در اثر اعمال تنش کششی را نشان می­دهد و معمولاً بر حسب میلی­متر بیان می­گردد. این پارامتر میزان انعطاف­پذیری فیلم را نشان می­دهد.
مدول یانگ یا مدول الاستیک (YM^[64]): به نسبت تنش کششی به کرنش کششی در حالتی که رابطه بین این دو خطی باشد گفته می­ شود و از شیب منحنی تنش– کرنش به دست می ­آید. مقادیر آن بر حسب مگاپاسکال بیان می­ شود.
کرنش تا نقطه شکست (SB): همانند ازدیاد طول تا نقطه شکست انعطاف­پذیری فیلم را نشان می­دهد ولی آن نسبت افزایش طول به طول اولیه فیلم می­باشد و فاقد واحد بوده و بر حسب درصد بیان می­ شود.
مقاومت تسیلم: به میزان تنش کششی که در آن تنش، اولین علائم تغییر شکل (کرنش) غیر الاستیکی ظاهر می­ شود می­گویند. بالاتر از تنش تسلیم، تغییر شکل برگشت ناپذیر (پلاستیک) رخ می­دهد و معمولا نقطه شکست میکروسکوپی نیز نامیده می­ شود.
انرژی تا نقطه شکست (EBP ): این پارامتر توسط سطح زیر منحنی تنش– کرنش تا نقطه شکست تعیین می­ شود.
Toughness (T): به نسبت EBP به حجم نمونه گفته می­ شود و تغییرات آن شبیه EBP می­باشد.
برای انجام آزمون کشش از دستگاه های بافت­سنج و کشش­سنج استفاده می­ شود (قنبرزاده و همکاران، 1388).

• • 1. 1. رنگ