فرضیه ۴: بین پرخاشگری و بروز آسیبهای مکرر ورزشی رابطه معنی داری وجود ندارد
.(p>0/05)
متغیر
ضریب همبستگی
سطح معنا داری
رابطه پرخاشگری با بروز آسیب مکرر
۱۹۰/۰
۰۱۹/۰
جدول۸-۴: ارتباط بین پرخاشگری و بروز آسیب های مکرر در دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی
نمودار۶-۴: پراکنش بین تعداد آسیب و پرخاشگری
با توجه به جدول ۱۳-۴ رابطه معنی داری بین پرخاشگری و بروز صدمات مکرر وجود دارد (P>0.05).
نتیجه: از آنجا که سطح معناداری در آزمون ضریب همبستگی پیرسن بین پرخاشگری و تعداد آسیب ، برابر است با ۰۱۹/۰ و از ۰۵/۰ کوچکتر است ، با اطمینان ۹۵ درصد ، بین تعداد آسیب و پرخاشگری رابطه معنادار و با شدت ضعیف ۱۹۰/۰ وجود داردو جهت رابطه مثبت است .
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
در این فصل ابتدا خلاصه ای از نتایج تحقیق بیان میشود، سپس به بحث و بررسی در مورد نتایج به دست آمده در فرضیات تحقیق پرداخته میشود. در قسمت پایانی این فصل پیشنهاداتی در راستای نتایج بدست آمده به سایر محققین و مطالعات آینده ارائه خواهد شد.
خلاصه تحقیق :
از آنجائیکه بعضی از دانشجویان تربیت بدنی در طول تحصیل خود بیشتر از سایرین دچار آسیب دیدگی می شوند، در این تحقیق بر آن شدیم تا برخی ویژگی های شخصیتی موثر در بروز صدمات مکرر ورزشی را بررسی کنیم. لذا در تحقیق حاضر ارتباط بین ویژگی های شخصیتی و بروز صدمات مکرر ورزشی مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا از بین دانشجویان دختر تربیت بدنی دانشگاه فردوسی و آزاد اسلامی واحد مشهد که بیشتر از سه ترم از آغاز تحصیل آنها گذشته بود ۱۵۲ نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند . سپس پس از توضیح در رابطه با اهداف تحقیق چک لیست ثبت آسیب های گذشته نگر مبنی بر تعداد و نواحی آسیب دیده در ترم های تحصیلی گذشته جهت ثبت آسیب ، پرسشنامه های شخصیت آیزنک ( برای تعیین میزان خطرپذیری، هیجان طلبی ، پرخاشگری) و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ توسط نمونه آماری تکمیل گردید. با تکمیل چک لیست ثبت آسیب گروه دانشجویانی که آسیب مکرر شامل ۸۵ نفر و تعداد افراد با آسیب کم شامل۶۷ نفر بوده اند.گروه با آسیب مکرر شامل دانشجویانی بودند که در طول دوران تحصیل حداقل یکبار در هر ترم دچار آسیب دیدگی شده باشند. گروه بدون آسیب شامل دانشجویانی بودند که در طول دوران تحصیل خیلی کم دچار آسیب دیدگی شده باشند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گرفتن از نرمافزارهای Excel-2013 و SPSS-21 انجام شد. پس از بررسی نرمال بودن دادهها با بهره گرفتن از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف از روش آماری آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. فرضیات در سطح معناداری (P≤۰/۰۵) مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر به دست آمد.
یافته های تحقیق
۱ - بین بروز آسیب مکرر و عزت نفس در دانشجویان تربیت بدنی رابطه معناداری وجود ندارد (P>0.05) .
۲ - بین بروز آسیب مکرر و خطر پذیری در دانشجویان تربیت بدنی رابطه معناداری وجود ندارد(P>0.05).
۳ - بین بروز آسیب مکرر و هیجان طلبی در دانشجویان تربیت بدنی رابطه معناداری وجود ندارد(P>0.05).
۴ - بین بروز آسیب مکرر و پرخاشگری در دانشجویان تربیت بدنی رابطه معنا دار و با شدت ضعیف ۱۹/۰ وجود دارد. جهت رابطه مثبت است یعنی با افزایش پرخاشگری ، تعداد آسیب افزایش می یابد (P>0.05) .
بحث و تفسیر یافته ها
فراوانی آسیب ها در دانشجویان تربیت بدنی یکی از مباحث مورد بحث در پژوهش های شیوع شناسی آسیبها در ورزشکاران است. مطمئناً ورزشکاران باید از مهارتهای روانی لازم برای مقابله با آسیب ها برخوردار باشند. اخیراً پژوهشگران بیش از پیش تأکید دارند که ورزشکارانی که از تمرین مهارتهای روانی برخوردارند کمتر از سایر ورزشکاران دچار آسیب دیدگی میشوند (۸۱و ۸۰٫( با تو جه به اهمیت تاثیر عوامل روانی در بروز صدمات ورزشی ، مطالعه حاضر به بررسی ارتباط ویژگی های شخصیتی و میزان شیوع آسیبها در دانشجویان تربیت بدنی که دچار صدمات مکرر می شوند پرداخت.
یکی از ویژگیهای شخصیتی که در این تحقیق بررسی شده است، عزت نفس می باشد. عزت نفس عبارت است از احساس شایستگی، توانمندی، اطمینان استقلال و آزادی. چنانچه عزت نفسی توسط احساسات فرد ارضا گردد افراد احساس ارزشمندی، توانایی و مثمر ثمر بودن و اعتماد به خود می کنند و اگر ارضاء نشود به احساس حقارت و ضعف در فرد منجر میگردد (۵۲). یعنی کم بودن میزان عزت نفس می تواند منجر به احساساتی شود که عملکرد را نیز مختل کند و منجر به صدمات مکرر ورزشی در فرد گردد.
اما نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین عزت نفس، هیجان طلبی و پرخاشگری با بروز صدمات مکرر ورزشی ارتباطی وجود ندارد(P>0.05).
نتایج تحقیق حاضر با تحقیق رضایی(۱۳۸۴)، که نشان داد بین عزت نفس با میزان شیوع آسیب ورزشکاران رابطه وجود ندارد، هم خوانی دارد (۷۱). اما با پژوهش برخواه (۱۳۸۸) هم خوانی ندارد (۷۴). علت عدم همخوانی تحقیق حاضر با تحقیق برخواه می تواند رشته ورزشی مورد بررسی باشد. در پژوهش بر خواه آزمودنیها فقط در رشته وزنه بردارای فعال بودند در حالیکه در این تحقیق، دانشجویان تربیت بدنی آزمودنی های این تحقیق بودند که این افراد در تمام رشته های ورزشی شرکت می کردند.
تحقیقی که از نظر خطر پذیری و هیجان طلبی هم سو با تحقیق ما باشد، یافت نشد، اما با تحقیق حق شناس و همکاران (۱۳۸۵) هم خوانی ندارد (۷۳). علت عدم هم خوانی تحقیق حق شناس با تحقیق حاضر را می توان تفاوت جنسیت و سطح رقابت مسابقات دانست. پژوهش حق شناس بر روی دانشجویان پسر شرکت کننده در مسابقات دانشجویی دو و میدانی صورت گرفته بود.
بطور کلی در هیچ یک از این تحقیقات بروز مکرر آسیب بررسی نشده است و فقط رخداد آسیب با ویژگی های شخصیتی عزت نفس، هیجان طلبی و خطرپذیری بررسی شده است. و این بدان معنی است که این متغیرها ممکن است باعث آسیب دیدگی شوند، ولی احتمالا نمی توانند عاملی برای بروز صدمات مکرر باشند.