ساختار تقسیمات کشوری در ایران بدین شیوهاست:
کشور (وزیر کشور)
استان (استاندار)
شهرستان (فرماندار) و (فرماندار ویژه)
بخش (بخشدار)
دهستان (دهدار)
۲-۱۴-۱ وزارت کشور
این وزارت در زمان ناصرالدین شاه تاسیس و در سال ۱۳۱۰ اساسنامه آن بنام وزارت داخله به تصویب رسید و بعدها به وزارت کشور تغییر نام پیدا کرد. وزارت کشور نام یک دستگاه دولتی است که به اداره امور درونمرزی جمهوری اسلامی ایران میپردازد. زیرمجموعههای وزارت کشور در هر استان عبارتند از: استانداری و فرمانداری.
اهداف وزارت کشور
۱- حفظ نظم و امنیت در سراسر کشور
۲- تامین آزادیهای سیاسی و اجتماعی در چهار چوب قوانین
۳- اجرای سیاست عمومی دولت به منظور پیشبرد برنامه های سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی
۴- حفظ دست آوردهای انقلاب اسلامی با مشارکت مردم
۵- نظارت بر اداره نقاط کشور از طریق استانداران ، فرمانداران و بخشداران
۶- شناسایی هویت افراد
۷- رفع بحرانهای ناشی از حوادث غیر مترقبه
۲-۱۴-۲استانداری
استان، بزرگترین واحد تقسیماتی کشور است که از به هم پیوستن چند شهرستان همجوار با توجه به موقعیتهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و طبیعی تشکیل شده است. مرکز استان، یکی از شهرهای همان استان است که مناسبترین کانون طبیعی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن استان شناخته میشود.
۶۸
بین واحدهای اداری استان نوعی سلسله مراتب وجود دارد؛ مأموری که در استان قرار دارد نسبت به مأموری که در شهرستان، بخش و دهستان خدمت میکند، سمت ریاست دارد؛ برای مثال در هر استان استاندار مافوق فرماندار و فرماندار مافوق بخشدار است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
مدلسازی توانمندی کارکنان استانداری و فرمانداری های استان فصل دوم
۲-۱۴-۲-۱ استانداری چهارمحال و بختیاری
در سال ۱۳۳۲ خورشیدی شهرستان شهرکرد از استان اصفهان جدا و به عنوان فرمانداری مستقیم چهارمحال و بختیاری در تقسیمات سیاسی کشور قرار گرفت. در سال ۱۳۳۷ شمسی فرمانداری مستقل بختیاری و چهارمحال به فرمانداری کل ارتقاء مییابد و در محدوده آن فرمانداریهای جدید بروجن و نیز بخشهای جدید شوراب و گندمان ایجاد گردید. در مصوبه سال ۱۳۵۲ هیئت وزیران، فرمانداری کل چهارمحال بختیاری بهاستانداری چهارمحال بختیاری ارتقاء یافت. در سال ۱۳۸۶ سازمان مدیریت و برنامه ریزی با استانداری چهارمحال و بختیاری ادغام شد. بالاترین مقام در استانداری ، استاندار می باشد.
۲-۱۴- ۲-۲ استاندار
هر استان تحت اداره یک مأمور بلند پایۀ کشوری بهنام استاندار قرار دارد. استاندار از طرف وزیر کشور به هیأت دولت پیشنهاد میشود و پس از تأیید انتصاب او در هیأت دولت، حکم استانداری با امضاء رئیسجمهور و وزیر کشور صادر میشود.
استاندار مقام سیاسی است و به همین خاطر قانونگذار اجازه داده است که وزارت کشور بتواند در صورت لزوم اشخاصی را که دارای خدمت رسمی و سابقه خدمت دولتی هم نیستند، به مقام استانداری منصوب کند. (لایحه اصلاح تبصرۀ ماده ۶و۷ قانون تقسیمات کشوری و وظایف استانداران) چون استانداران مقام سیاسی هستند، دولت میتواند هر موقع که سیاستش ایجاب کند آنها را از کار برکنار کند و این امر تابع اصول و تشریفات استخدام کشوری نیست. در استانها و شهرستانها مشاغل سیاسی قوۀ مجریه به عهدۀ استانداران و فرمانداران است و اولین وظیفۀ هر استاندار، سرپرستی و نظارت بر فرمانداران حوزۀ مأموریت خود هست.
۶۹
استاندار، نمایندهی سیاسی عمومی دولت در استان و در حوزهی مأموریت خود نماینده عالی دولت و مسؤول حفظ سیاست عمومی دولت بوده و به این سمت بر کلیه امور اداری و اجرایی استان به استثنای دادگاهها ،ارتش، سپاه ، بسیج و دانشگاه نظارت تام و عالیه دارد. ماده یک لایحه قانونی اختیارات استانداران مصوب سال ۵۹ بیان کننده همین موضوع است. مطابق قوانین و مقررات کلیه ادارات مکلفند مسائلی را که با سیاست عمومی دولت ارتباط دارد و یا ممکن است از لحاظ سیاست و حفظ انتظامات محلی حائز اهمیت باشد به اطلاع استاندار برسانند و به راهنمایی و جلبنظر وی در اینگونه مسائل اقدام نمایند و هرگاه نظرات استاندار را مخالف نظر خود نسبت به وظایف اختصاصی بدانند باید مراتب را کتباً به وی متذکر شوند. در این صورت اگر استاندار اجرای نظر خود یا نظر فرماندار تابع خود را لازم بداند و کتباً دستور دهد رؤسای ادارات باید به همان ترتیب اقدام کنند و جریان امر را به وزارت متبوع گزارش نمایند. همچنین در مواردی مربوط به تأمین ارزاق عمومی و رفع حوائج ضروری اهالی و حفظ انتظامات محل در زمانهای اضطراری و حوادث غیرمترقبه که اقدامات فوری مأموران دولت را ایجاب کند، کلیه مأموران بدون استثناء مکلفند نظر استاندار را جلب نمایند و دستور کتبی وی را برای جلوگیری از پیشامدهای نامطلوب سریعاً به اجرا بگذارند استاندار در استان تنها نماینده وزیر کشور نیست بلکه در حوزهی استحفاظی خود نمایندهی دولت و هر یک از وزیران نیز محسوب میشود و با نظارت وزیران مربوط به اجرای قوانین و تصمیمات دولت و هماهنگ کردن امور اقدام میکند. به همین جهت معمولاً وزیران اختیارات خود را در حوزهی استان به استانداران تفویض میکنند. البته یادآور میشود اصول مدیریت همین را اقتضاء میکند و استاندار باید نسبت به سایر رؤسای ادارات در استان تفوق داشته و از نفوذ و اعتبار لازم و کافی برخوردار باشد.
مدلسازی توانمندی کارکنان استانداری و فرمانداری های استان فصل دوم
۲-۱۴-۳ فرمانداری
با توجه به اینکه استان دارای ۹ شهرستان به نامهای شهرکرد، بروجن، لردگان، فارسان، اردل، کیار، سامان، بن و کوهرنگ است هر یک از این شهرستانها دارای فرمانداری می باشند که بالاترین مقام را فرماندار می گویند . فرمانداری ها زیر نظر استانداری هستندو اجرای سیاست عمومی دولت در داخل شهرستان از طریق هماهنگ ساختن فعالیتهای مختلف مؤسسات دولتی و محلی در شهرستان، بخشها و روستاها و همچنین برقراری و حفظ و نظم امنیت داخلی و انجام انتخابات عمومی (ریاست جمهوری ـ مجلس شورای اسلامی مجلس خبرگان ، شوراها و….) و سایر انتخابات محلی در حوزه شهرستان را بر عهده دارند .
۷۰
بر اساس تبصره ۱ ماده ۱۴ آئین نامه اجرائی قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب ۱۵/۴/۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی اداره امور شهرستان با فرماندار است و فرمانداران و بخشداران همان وظائف استانداران را عهده دار بوده، لیکن قلمرو مسئولیت آنها محدودتر می باشد.
مدلسازی توانمندی کارکنان استانداری و فرمانداری های استان فصل دوم
۲-۱۴-۳-۱ وظایف فرماندار
فرمانداران در قلمرو ماموریت خویش به عنوان نماینده عالی دولت، مسئولیت اجرای سیاست های عمومی کشور در ارتباط با وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی و سایر دستگاه هائی که به نحوی از بودجه عمومی دولت استفاده می نمایند، نهادهای انقلاب اسلامی، نیروهای انتظامی، شوراهای اسلامی شهر و شهرداری ها و موسسات عمومی غیر دولتی را عهده دار خواهند بود. همچنین نیروهای انتظامی در چارچوب وظایفی که در ارتباط با امنیت منطقه دارند، تحت نظارت فرماندار عمل خواهند کرد. برابر تبصره ۲ ماده ۱ مصوبه یاد شده، استاندار به عنوان نماینده عالی دولت در برابر رئیس جمهور و هیات وزیران مسئول بوده و به عنوان نماینده وزیر کشور مسئولیت اجرای وظایف و اختیارات آن وزارت را در استان عهده دار خواهد بود و در مقابل وزیر کشور پاسخگوست و به همین ترتیب فرماندار نیز مسئولیتهای مذکور را در مقابل هیئت محترم دولت عهده دار می باشد.
وظایف فرماندار از گستردگی خاصی برخوردار می باشد و با عنایت به این امر بدیهی است که فرماندار برای ایفای مسئولیت های مذکور باید ساز و کار لازم را فراهم نماید لذا بخشی از وظایف فرماندار شهرستان توسط بخشداری ها و واحدهای مختلف فرمانداری از جمله امور اجتماعی و انتخابات، دفتر شهر و روستا، دایره عمران، تعزیرات آرد و نان، دفتر سیاسی و حراست ، اداری و مالی و روابط عمومی انجام می گیرد که قسمت هایی از وظایف واحدهای فرمانداری تشریح می شود.
۲-۱۴-۴بخشداری و دهداری
بخش، یک واحدی از تقسیمات کشوری است که متشکل از چند دهستان میباشد. اداره هر بخش به عهدۀ یک مأمور وزارت کشور بنام بخشدار محول شده است که از بین مستخدمین رسمی یا فاقد سابقه خدمات دولتی به پیشنهاد استاندار و حکم وزارت کشور منصوب میشود. بخشدار تابع فرماندار بوده و بر طبق دستور و تعلیمات او انجام وظیفه میکند و در حیطه و حوزه مأموریت خود، دارای وظایفی است از جمله:
۷۱
۱) اجرای سیاستهای عمومی دولت: چرا که بخشدار نماینده دولت مرکزی در بخش میباشد.
مدلسازی توانمندی کارکنان استانداری و فرمانداری های استان فصل دوم
۲) نظارت بر امور مربوط به بخش و پیگیری اجرای قوانین در بخش و نظارت در مسائل عمومی و بهداشتی بخش و همچنین امور مربوط به بهداشت تغذیه و نانوائیها.
۳) بخشداری، مرجع رسیدگی به کارهای مربوط به دهداران ودهبانان که عهدهدار امور مربوط به دهستانها و روستاها هستند میباشد.
۴) مسئولیت حفظ نظم و امنیت عمومی بخش، که در این راستا زیرنظر فرمانداری انجام وظیفه میکند.
۵) گزارش وضعیت اقتصادی، امینی و اجتماعی بخش به فرمانداری.