این سازمان علاوه بر نظارت بر بافت قدیمی شهر که اهمیت حفاظتی دارد، در خصوص امور زائران و گردشگری شهر نیز اعمال مدیریت کرده و خدمات قابل توجهی را به گردشگران مذهبی – فرهنگی ارائه می دهد . شهرداری از مجموع ۳۳ جاذبه گردشگری شهر تنها مدیریت مستقیم ۵ جاذبه (کوهسنگی ، فرهنگسرای بهشت، وکیل آباد ، پارک ملت و طرق) را عهده دار است؛ در عین حال ارائه ی خدمات به گردشگران مذهبی از طرف معاونت فرهنگی ، اجتماعی اعمال می گردد. مدیر کل امور زائرین و گردشگری شهرداری زیر نظر این معاونت دارای ۴ اداره در زمینه های خدمات و امور زائرین ، اداره ی مراکز اقامتی و رفاهی، اداره امور گردشگری و اداره ی امور میراث فرهنگی می باشد. البته باید توجه داشت شهر مشهد در ایام اوج گردشگری خود (مذهبی، باستانی و فصل تابستان) با انبوه عظیمی از گردشگران مذهبی- فرهنگی مواجه می شود؛ به طوری که جمعیت حدود ۴/۲ میلیونی شهر تا حدود ۶ میلیون نفر افزایش پیدا می کند (ر.ک : شکل شماره ۸)؛ و شهر با ناپایداری های متعدد زیست محیطی ، کمبود مسکن ، اختلال در ارائه ی خدمات به شهروندان ، قطعی آب، ترافیک و محدودیت های ترددی ، سد معبر خیابان ها، افزایش جرم و … مواجه می گردد که عملاً شهرداری کانون پاسخگویی به این ناپایداری هاست.
۳-۱۴-۵ حمل و نقل
- حمل ونقل شهری: در حال حاضر سیستم حمل و نقل درون شهری مشهد ، مشابه اغلب شهرهای بزرگ ایران بر دو ناوگان اتوبوسرانی (۱۵۰۰ دستگاه) و تاکسیرانی (۷۱۳۹ دستگاه) استوار است؛ اگرچه طرح احداث قطار شهری مشهد مراحل نهایی راه اندازی خود را سپری می کند و پیش بینی می گردد که طی یکی دو سال آینده بتواند نقش مهمی را در بهبود کیفی حمل و نقل درون شهری بر عهده داشته باشد . نکته حائز اهمیت در خصوص حمل و نقل درون شهری شهر مشهد این که ، در ایام خاص مذهبی، تعدادی از مردم با اهداف خیر خواهانه (نذر و …) با نصب دست نوشته «صلواتی» در جلو یا پشت وسایل شخصی و عمومی اقدام به حمل زائران در مسیرهای منتهی به حرم مطهر می نمایند . سازمان اتوبوسرانی مشهد از سال ۱۳۸۴ جهت رفاه حال زوار و گردشگران مذهبی- فرهنگی ، تعداد ۱۲ خط شبانه که ابتدا و یا انتهای آنها منتهی به حرم می گردد را دایر نموده است . به علاوه از تعداد ، حدود ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس که در ۱۳۴ خط اقدام به حمل مسافر می کنند ، تعداد ۱۴۰۰ دستگاه آن منحصراً در ۱۰۰ خط به گردشگران و ساکنین محلی حرم رضوی خدمات (درون شهری) می دهند.
- حمل و نقل برون شهری: اگر مجموع مسافران هوایی، ریلی و زمینی (اتوبوس های عمومی) ورودی شهر به مشهد را در یک نگاه کلی ، بر اساس آمار ۱۳۸۵ مورد بررسی قرار دهیم ، مشاهده خواهیم کرد که مسافران هوایی ۳/۵ درصد، ریلی ۸۱/۹ درصد و زمینی ۸۹/۸۴ (اتوبوس ۶۵/۳۲ و شخصی ۲۴/۵۲) درصد بوده است . که تقریباً نسبت مسافران و گردشگران زمینی بیش از پنج برابر گردشگران هوایی و ریلی بوده است (سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی، ۱۳۹۲).
۳-۱۴-۶ واحد های اقامتی و پذیرایی
تأسیسات و امکانات هتل داری و پذیرایی از جمله عناصر ثانویه سیستم گردشگری (عوامل عرضه) هستند که می توانند نقش مؤثری را در توسعه گردشگری بر عهده داشته باشند (Law,2002:157) . بر اساس مطالعات به عمل آمده ، واحد های اقامتی شهر مشهد دارای ویژگی های خاص خود می باشند؛ به طوری که ضمن برخورداری از تنوع (هتل ها، هتل آپارتمان ها، مهمان پذیرها، زائر سراها، حسینیه ها، خانه های اجاره ای، کمپ ها و …) بیشترین تقاضاها را واحدهای اقامتی ارزان قیمت ، دارای ظرفیت دسته جمعی با امکانات پخت و پز ، نزدیکی به حرم مطهر، استقرار در مسیر راه های اصلی منتهی به پایانه مسافربری و … دارا می باشند.
تحلیل مکانی انجام گرفته با بهره گرفتن از (Arcgis) بیانگر آن است که ۴۴/ ۶۷ درصد هتل ها ، ۶۶/۸۴ درصد هتل آپارتمان ها ، ۹۵ درصد مهمان پذیر ها ، ۹۸ درصد حسینیه ها، ۹۸/۹۷ درصد منازل اجاره ای و ۲/۷۸ درصد زائرسراها در شعاع ۱ کیلومتری حرم مطهر استقرار یافته اند.
جدول ۳-۴ : مشخصات کلی واحدهای اقامتی شهر مشهد سال ۱۳۹۰
منبع : میراث فرهنگی خراسان رضوی ۱۳۹۱
بر اساس آمار و اطلاعات اخذ شده از اتحتدیه ی رستوران داران شهر مشهد تا پایان سال ۱۳۹۰ ، تعداد ۳۲۸ واحد پذیرایی در سطح شهر مشهد فعالیت داشته است (اتحادیه ی رستوران داران ، ۱۳۹۰).
البته واحد های پذیرایی مشهد نیز دارای ساختار خاص خود بوده چنانکه کارکرد این واحد ها ، عمدتاً (۹۷ درصد) نقش آشپزخانه ای داشته و در جهت کاهش قیمت با یکدیگر رقابت می کنند؛ قیمت غذاها در شهر مشهد علی رغم نقش گردشگری آن از تمام نقاط ایران کمتر است ؛ پایین بودن هزینه ی پذیرایی و خوراک را می توان در مواردی همچون هیأتی بودن ساختار گردشگری شهر، بالا بودن تقاضا، پایین بودن دستمزد نیروی انسانی کم تخصص، ورود کالاهای قاچاق مواد غذایی مانند : برنج، دام زنده ، چای و … از کشورهای همجوار و … جستجو کرد. پراکندگی فضایی رستوران های شهر مشهد در انطباق با بخش های زواری و جاذبه های گردشگری شهر است؛ به طوری که اگر دایره ای به شعاع ۱۰۰۰ متر در پیرامون حرم مطهر ترسیم کنیم حدود ۳۰ درصد رستوران های شهر در این محدوده قرار گرفته اند؛ حال اگر محوری از حرم مطهر تا وکیل آباد (یکی از مناطق گردشگری شهر) به عرض ۵۰۰ متر ترسیم کنیم ، حدود ۵۰ درصد از رستوران های شهر در این محدوده استقرار یافته اند . در واقع واحدهای پذیرایی (رستوران ها) علاوه بر واحد های اقامتی (هتل ها و هتل آپارتمان های دارای رستوران) عمدتاً نیازهای پذیرایی زائران و گردشگران مذهبی- فرهنگی شهر مشهد را مرتفع می نمایند. همچنین عمده هیأت های مذهبی و کاروان های زیارتی که در حسینیه ها ، منازل شخصی- اجاره ای و … اقامت می نمایند و برای پذیرایی زائران ، آشپز و وسایل آشپزی به همراه دارند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
نقشه ۳-۴ : پراکندگی فضایی اقامتگاههای گردشگری مشهد
منبع : آستان قدس رضوی ۱۳۹۲
۳-۱۴-۷ دفاتر خدمات مسافرتی (سفر گذاری ها)
بر اساس آمار و اطلاعات اخذ شده از سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی، تعداد ۱۶۸ واحد دفتر خدمات مسافرتی در شهر مشهد تا پایان سال ۱۳۸۵ فعالیت داشته که از این تعداد بیشترین نسبت آنها (۳۰ درصد) یا ۵۲ واحد ، فقط دارای مجوز تورگردانی (بند ب) زیر نظر سازمان میراث فرهنگی بوده و بقیه با نسبت کمتر دارای مجوزهای مختلف از سازمان های گوناگون بوده اند؛ به طوری که، بخشی زیر نظر سازمان هواپیمایی کشور، فروش بلیط هواپیما (بند الف)، بخشی دیگر نیز زیر نظر سازمان حج و امور خیریه (بند پ) برگزارکنندگان سفرهای زیارتی (به مکه، کربلا، سوریه و…) و بخش دیگر زیر نظر شرکت رجاء (بندر) (فروش بلیط قطار) فعالیت داشته اند. بنابراین تعداد مراکز مدیریتی ، ضمن انجام موازی کاری ، سبب سرگردانی و به هدر رفتن سرمایه و نیروی انسانی و … در این زمینه شده است (سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی/ سازمان حج و زیارت، ۱۳۸۵).
نمودار ۳-۱ : نسبت مجوزهای گوناگون در دفاتر خدمات مسافرتی شهر مشهد
منبع : سازمان میراث فرهنگی مشهد ۱۳۹۰
همچنین پراکندگی فضایی آژانس های مسافرتی مشهد گرایش به طرف جاذبه بنیادین شهر مشهد (حرم مطهر)، محل های اقامت و تردد گردشگران دارد. بر اساس مطالعات به عمل آمده (تحلیل مکانی با بهره گرفتن از (Arcgis) اگر دایره ای به شعاع ۱۰۰۰ متر در پیرامون حرم مطهر ترسیم کنیم حدود ۴۱ درصد آنها در این شعاع تمرکز یافته اند؛ این نسبت در شعاع ۱۵۰۰ متری به حدود ۵۳ درصد افزایش می یابد، حال اگر در مسیر حرم مطهر تا وکیل آباد (مسیر گردشگری تفریحی شهر) محوری به عرض ۵۰۰ متر در طرفین این راه ایجاد کنیم حدود ۵/۶۷ درصد از آژانس های مسافرتی شهر در این محور ارتباطی – گردشگری استقرار یافته اند.
۳-۱۴-۸ ساختار اجتماعی- فرهنگی گردشگران شهر مشهد
ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گردشگران شهر مشهد از یک طرف در تعامل با عوامل محیط گردشگری شهر (اعم از محیط های اقتصادی ، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و …ملی و بین المللی زوار و گردشگران از سراسر حوزه ی شیعی جهان اسلام) و از طرف دیگر متأثر از ساختار و عوامل داخلی سیستم گردشگری شهر (اعم از ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی ساکنین محلی «مجاوران مشهدی» و ساختار مکانی جاذبه) شکل گرفته است. شناخت وضعیت مستمر ساختار جمعیتی ، اجتماعی و اقتصادی گردشگران مذهبی – فرهنگی شهر مشهد به عنوان مشتری و متقاضیان بازار گردشگری شهر با توجه به تغییر مداوم ذائقه و گرایش های گردشگران (انطباق عرضه با تقاضا) جهت پویایی سیستم گردشگری شهر اجتناب ناپذیر است و می تواند اثرات ارزنده ای را جهت برنامه ریزی شهر و هدایت سرمایه گذاران بخش خصوصی و دولتی در زمینه های مختلف ساخت و ساز های خاص گردشگری شهر (اعم از واحدهای اقامتی، پذیرایی و دیگر خدمات ) در پی داشته باشد.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده تعداد گردشگران مذهبی- فرهنگی وارد شده به شهر مشهد در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۳۵۰۲۶۸۶ نفر بوده که از این تعداد ۳۲۸۰۸۲۱۳ نفر (۹۳/۹۷ درصد) را گردشگران داخلی و تعداد ۶۹۴۴۷۳ نفر (۷./۲ درصد) را گردشگران خارجی مذهبی- فرهنگی تشکیل می دهند (سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان، ۱۳۹۲).
نمودار ۳-۲ : تعداد گردشگران داخلی ورودی به شهر مشهد بر حسب ماه های سال
منبع : فرمانداری خراسان رضوی ۱۳۹۲
مقایسه این نسبت در سال های اخیر حکایت از رشد فزاینده گردشگران داخلی و خارجی دارد. افزایش تعداد گردشگران داخلی در سال ۱۳۹۰ نسبت به سال های گذشته بر اثر عدم شمارش تعداد گردشگران داخلی بوده که با وسیله ی نقلیه شخصی مسافرت کرده اند و طی سال های گذشته مورد محاسبه قرار نگرفته است.
جدول ۳-۵ : تعداد گردشگران داخلی و خارجی شهر مشهد ۱۳۸۵-۱۳۷۹
منبع : بیمارستان رضوی ۱۳۸۷
بر اساس نتایج بررسی های به عمل آمده (ر.ک: مبحث روش تحقیق)، ساختار اجتماعی – فرهنگی گردشگران مذهبی- فرهنگی شهر مشهد، به طور خلاصه به شرح زیر بوده است. اهداف عمده گردشگران داخلی به ترتیب ۵۰ درصد مذهبی، ۳۴ درصد فقط زیارت و ۸ درصد فرهنگی بوده، از طرف دیگر عمده اهداف گردشگران خارجی ۴۷ درصد فقط زیارت، ۲۷ درصد گردشگری مذهبی و ۱۳ درصد فرهنگی بوده است؛ بنابراین ۹۲ درصد از گردشگران داخلی و ۸۷ درصد از گردشگران خارجی اعداف عمده مسافرت خود را مذهبی- فرهنگی عنوان نموده اند. شهر مشهد در فصل تابستان بیشترین حجم گردشگران (۳۱ درصد داخلی و ۴۶ درصد خارجی) را داشته که این روند طی فصل های مختلف سال تعدیل جزیی می یابد. عوامل موثر در انتخاب زمان برای گردشگران داخلی به ترتیب شامل ، ۴۶ درصد استفاده از تعطیلات سالیانه، ۳۴ درصد اعیاد مذهبی، ۱۰ درصد تعطیلات آخر هفته و بقیه ذکر نشده؛ در صورتی که این نسبت به ترتیب برای گردشگران خارجی ۵۱ درصد، ۲۳ درصد، ۱۷ درصد و ۹ درصد بوده است. نحوه ی مسافرت ۶۲ درصد از گردشگران داخلی خانوادگی، ۲۲ درصد انفرادی، ۱۱ درصد هیأت های مذهبی و بقیه نامشخص بوده؛ این نسبت برای گردشگران خارجی ۵۲ درصد، ۲۴ درصد، ۱۰ درصد و بقیه ذکر نشده. محل اقامت گردشگران داخلی ۱۶ درصد هتل آپارتمان، ۱۶ درصد منزل اقوام و دوستان، ۱۵ درصد مهمان پذیر، ۱۹ درصد خانه اجاره ای ، ۱۰ درصد زائر سرا، ۹ درصد هتل، ۸ درصد حسینیه و ۷ درصد دیگر هم کمپ زائر بوده؛ این نسبت برای گردشگران خارجی ۴۷ درصد هتل ، ۳۴ درصد هتل آپارتمان ، ۷ درصد مهمان پذیر و بقیه ذکر نشده . میانگین مدت اقامت گردشگران داخلی ۵/۴ شبانه روز و خارجی ۵ شبانه روز بوده است . نسبت جنسی در بین گردشگران داخلی ۵۳ درصد به نفع مردان و برای گردشگران خارجی ۵۹ درصد بوده است. وضعیت تأهل گردشگران داخلی ۵۴ درصد متأهل ، ۴۱ درصد مجرد و بقیه ذکر نشده در صورتی که این نسبت در بین گردشگران خارجی ۶۱ درصد متأهل، ۳۶ درصد مجرد و بقیه ذکر نشده. متوسط تعداد افراد تحت تکفل بین ۳-۲ از گردشگران داخلی ۵۳ درصد و خارجی ۴۲ درصد نفر بوده است. وضعیت سواد برای گردشگران داخلی ۱۸ درصد راهنمایی و کمتر ، ۴۳ درصد متوسطه ، ۳۳ درصد کارشناسی و ۶ درصد کارشناسی ارشد و بالاتر بوده است؛ این نسبت برای گردشگران خارجی به ترتیب ۴۰ درصد، ۳۵ درصد، ۲۰ درصد و ۵ درصد بوده است. مذهب ۹۷ درصد از گردشگران داخلی و ۸۲ درصد از گردشگران خارجی شیعه بوده است . وضعیت اشتغال گردشگران برای گردشگران داخلی: ۶۲ درصد خدمات ، ۱۵ درصد صنعت، ۱۷ درصد کشاورزی و بقیه ذکر نشده بوده و این نسبت برای گردشگران خارجی به ترتیب ۸۱ درصد، ۱۴ درصد ، ۱ درصد و بقیه ذکر نشده بوده است ، میزان اشتغال برای گردشگران داخلی ۳۴ درصد و برای گردشگران خارجی ۶۵ درصد بوده است.
استان تهران ، خراسان ، اصفهان ، کرمان ، بیشترین حجم تقاضای گردشگری مذهبی را در میان استان های کشور داشته و عمده گردشگران خارجی (۶۱ درصد) از منطقه خاورمیانه (به ویژه عراق ۳۴ درصد، عربستان ۱۱ درصد و بحرین ۹ درصد) و بقیه از کشورهای آسیای جنوبی ، اروپا ، آسیای شرقی ، آفریقا و آمریکا بوده اند.
نمودار۳-۳ : نسبت اهداف گردشگران داخلی و خارجی شهر مشهد
منبع : سازمان میراث فرهنگی خراسان رضوی ۱۳۹۲
۳-۱۵ کارکردهای مؤثرگردشگری بر رشد و توسعه فضایی شهر مشهد
رشد و توسعه فضایی شهر مشهد تا قبل از سال ۱۳۰۰ (ه.ش) متأثر از کارکرد زیارتی آن ، محدود به پیرامون حرم مطهر رضوی بوده است؛ اما در سده ی اخیر به دنبال تحولات سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جهانی که با تفاوت ها و اشتراکاتی بر شهرهای جهان و ایران حادث شده، شهر مشهد نیز از این تحولات به دور نبوده و تغییرات زیادی در ساختار و کارکرد این شهر پدیدار شده است. این تغییرات پس از انقلاب اسلامی به دنبال تحولات ساختار سیاسی – فرهنگی کشور به شکل جدیدی ، شدت چشمگیری پیدا کرده است . در واقع در این دوره پیوند حاکمیت با مذهب (وجود مرقد مبارک امام هشتم در مشهد) موجب ارتباط عاطفی حکومت با شهر مشهد و گردشگری مذهبی – فرهنگی شده است. این پیوند عاطفی به قدری شدید بوده که موجب گرایش کارکرد شهر از پایه زیارتی (تک انگیزه ای) به طرف گردشگری مذهبی – فرهنگی (چند انگیزه ای با اولویت زیارت) شده است. به عبارت دیگر کارکرد گردشگری در دهه های اخیر از شکل زیارتی به طرف گردشگری مذهبی – فرهنگی و سایر گردشگری ها (طبیعی – تفریحی ، تجاری و …) سوق پیدا کرده است. رشد و توسعه فضایی شهر نیز به نسبه از همین گرایش پیروی کرده و از نقش پذیری انحصاری از جاذبه های مذهبی – گردشگری شهر به طرف جاذبه های طبیعی- تفریحی و مناطق ییلاقی شهر گرایش شدید پیدا کرده است . به طوری که از سال ۱۳۳۵ تا سال ۱۳۸۵ جمعیت آن از ۲۴۱۹۸۹ نفر به ۲۴۲۷۳۱۶ نفر، تعداد زوار و گردشگران مذهبی – فرهنگی (داخلی و خارجی) از تعداد ۷۴۰۰۰۰ به ۳۳۵۰۲۶۸۶ نفر و نیز وسعت آن از مساحت تقریبی ۱۶ کیلومتر مربع به ۲۹۵ کیلومتر مربع افزایش پیدا کرده است و به عنوان کلان شهر گردشگری مذهبی – فرهنگی جهان اسلام و دومین کلان شهر کشور مطرح شده است (ر.ک:جدول شماره ۶). اگر چه این رشد و توسعه به جهت اهمیت مذهبی- فرهنگی ، جایگاه ملی و بین المللی مشهد را ارتقاء داده ، اما رشد و توسعه کنونی شهر مشهد را می توان همانند مرحله ای از رشد کلان شهرها دانست که پس از آنکه قادر به رشد پیوسته نبوده، گرایش به انتشار جمعیت و فعالیت در پیرامون خود به صورت ناپیوسته داشته و با مسایلی مانند پراکنش بی رویه ی جمعیت، تخریب منابع طبیعی و تهدید کیفیت محیط زیست، افزایش فقر شهری و گسترش حاشیه نشینی، کمبود خدمات شهری و … مواجه کرده است .
جدول ۳-۶ : مقایسه شاخص رشد جمعیت، گردشگران مشهد ۱۳۳۵ تا ۱۳۸۵
منبع : سازمان میراث فرهنگی خراسان رضوی ۱۳۸۸
جدول ۳-۷ : تعداد جمعیت و رتبه مهمترین شهرهای مذهبی جهان اسلام
منبع : سازمان حج و اوقاف ۱۳۹۲
۳-۱۵-۱ اثرات و کارکردهای گردشگری بر شهر مشهد
الگوی توسعه پایدار افزون بر بعد بوم شناسانه به ابعاد اجتماعی – اقتصادی نیز توجه دارد (صرافی، ۶:۱۳۷۹) . بر این اساس گردشگری مذهبی – فرهنگی شهر مشهد اثرات مثبت و منفی را در بخش ها و زیر سیستم های مختلف شهر از جمله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و کالبدی ایجاد کرده؛ که بررسی این اثرات در هماهنگی با مفهوم توسعه ی پایدار شهر و گردشگری از اهمیت خاصی برخوردار است. برجسته ترین کارکردهای مثبت اقتصادی گردشگری مذهبی – فرهنگی در شهر مشهد در زمینه اشتغال، درآمد و تحصیل ارز بوده است. به طوری که بر اساس سرشماری کارگاهی سال ۱۳۸۱ حدود ۴/۴۰ درصد از شاغلین کارگاهی شهر از مجموع ۴۱۲۷۲۷ نفر شاغل ، تعداد ۱۶۶۷۵۶ نفر در فعالیت های گردشگری اشتغال داشته اند .
البته تعداد مشاغل غیر رسمی گردشگری شهر نیز با توجه به جمعیت حاشیه نشین شهر (۷۷۰۷۳۰ نفر) و تعمیم نسبت جمعیت ۱۰ سال و بیشتر (حدود ۷۶ درصد) و شاغل (۳۳ درصد) شهر، در سال ۱۳۷۵ بر حاشیه نشینان شهر مشهد، حداقل حدود ۷۷۳۲۰ نفر برآورد می گردد (سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهرستان مشهد ۱۳۷۵/ مدیریت حاشیه شهر ۱۳۸۴).
همچنین بر اساس مطالعات به عمل آمده در سال ۱۳۸۴، گردشگران داخلی، به میزان ۲۳۸۴۹۴۵۲۱۸۳۰۶۳ ریال درآمد و گردشگران خارجی ۲۵۸۵۵۷۹۶۲ دلار ارز وارد اقتصاد شهر نموده اند (مطالعات میدانی نگارنده، ۱۳۸۵). گردشگری مذهبی- فرهنگی شهر، جدای از کارکردهای مثبت اقتصادی، زیست محیطی (عمران و زیباسازی بعضی از مناطق گردشگری شهر) و … که در شهر و منطقه ایجاد کرده، اثرات منفی و ناپایداری هایی نیز برای شهر در پی داشته است. برای بررسی ناپایداری های اکولوژیک و زیست محیطی، اجتماعی- فرهنگی منتج از گردشگری مذهبی- فرهنگی شهر مشهد، میزان مصرف آب شرب، آلودگی هوا (تعداد روزهای وضعیت هشدار و اظطراری)، میزان حجم زباله، میزان جرایم مختلف شهر مشهد با تعداد و حجم گردشگران وارد شده به شهر، مورد سنجش (ضریب همبستگی) و بررسی قرار گرفته که نتایج به دست آمده مبین واقعیت های زیر است:
۱- نتیجه همبستگی بین تعداد گردشگران و میزان مصرف آب شهر (۴۵۹/۰)، بیانگر عدم رابطه معنی دار بین این دو بوده است . در واقع دلیل عدم ارتباط همبستگی این دو را باید در نوبت بندی قطع آب در مناطق شهر مشهد (به استثنای منطقه ثامن) از طرف شرکت آب و فاضلاب مشهد دانست که منجر به خنثی نمودن این ارتباط و پایین آمدن مصرف آب در زمان اوج گردشگری می گردد.
۲- بین تعداد روزهای وضعیت هشدار و اضطراری اعلام شده توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی با تعداد گردشگران وارد شده به شهر طی ماه های مختلف سال، آزمون به عمل آمده که نتیجه ی حاصله مبین ارتباط بی معنی (۳۷۱/۰-)بین این دو بوده است و همچنین نوع رابطه نیز معکوس بوده که حکایت از عوامل تأثیر گذار دیگری همچون وارونگی هوا در روزهای سرد سال، رطوبت، باد و … بر روی میزان آلودگی هوای شهر دارد. به عبارتی دیگر میزان آلودگی هوا در فصل سرد سال که تعداد گردشگران کمتر است، نسبت به میزان آلودگی هوا در فصل گرم سال که تعداد گردشگران افزایش می یابند، بیشتر است.