• ــــــ . “گلدان‌ها توسط بچه شکسته شد". نشر دانش. س۷. ش۵. مرداد ـ شهریور ۱۳۶۶، ص۱۱ـ۱۳.

فعل معلوم و مجهول؛ علت استعمال فعل مجهول؛ فرق فعل مجهول در زبان فارسی و زبان فرنگی؛ اشتباه برخی سره‌نویسان.

• ــــــ . “مسأله امانت ترجمه"، در سمینار نگارش فارسی (تهران، ۱۵ـ۱۸ آبان ماه ۱۳۶۱)، مسایل نثر فارسی، مجموعه سخنرانی‌های اولین سمینار نگارش فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۳، ص۹۹ـ۱۱۰؛ نیز: نشر دانش. س۳. ش۱. آذر ـ دی ۱۳۶۱، ص ۵ـ۱۱.

نقش‌های دوگانه زبان؛ وظیفه مترجم در برابر نقش‌های دوگانه زبان؛ اشتباهات ترجمه.

• نجفی، سعید. “دستور زبان در عربی و فارسی و دیگر زبان‌ها". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۳۳. ش۱ـ۲. پیاپی ۱۳۷ـ۱۳۸. بهار ـ تابستان ۱۳۷۵، ص۸۱ـ۹۱.

تأثیر قرآن بر دستور دیگر زبان‌ها؛ زبان عربی الگوی نحوی برای دیگر زبان‌ها.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• نجمی، علی. “غفلت از دستور زبان فارسی زیانی جبران‌ناپذیر: نخستین هم‌اندیشی دستور زبان فارسی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزار شد". فرهنگ و پژوهش. ش ۱۴۲ (تاریخ نشرِ ش ۱۳۹ـ۱۴۳، ۶ـ۲۰ اسفند ۱۳۸۲ می‌باشد.)*

• نخجوانی، محمد. “توضیحی درباب کلمه «ستان»” [نقد مقاله “غلط‌های مشهور"، اثر محمد ضیاء هشترودی]. یغما. س۴. ش۲. اردیبهشت ۱۳۳۰، ص۸۲ـ۸۳.

• نخعی، حسین. “مذکر و مؤنث در گویش اشتهارد و سایر گویش‌های تاتی مرکزی ایران"، در کنگره تحقیقات ایرانی (تهران، ۱۱ـ۱۶ شهریورماه ۱۳۴۹)، مجموعه خطابه‌های نخستین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش مظفر بختیار. تهران: ۱۳۵۰، دانشگاه تهران، ج ۱، ص۳۱۳ـ۳۲۸.

تکیه؛ نمونه‌های اسم‌های مذکر و مؤنث حقیقی و مجازی؛ صفت اشاره‌ای و مذکر و مؤنث؛ ضمایر شخصی و ضمایر مبهم؛ حروف ربط؛ صیغه‌های فعل ماضی؛ اسم‌های مؤنث در حالت اضافی.

• ندیم، مصطفی. “نقش حیوانات در ضرب‌المثل‌های شیرازی بر جامعه‌شناسی زبان"، در کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (تهران، ۲۳ـ۲۵ اسفندماه ۱۳۷۹)، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. به کوشش علی میر عمادی، زیرنظر معاونت پژوهشی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹، ج ۱، ص۲۹۱ـ۳۰۲.

نقش حیوانات در ضرب‌المثل‌های شیرازی: ۱ـ حالات دستوری ۲ـ حالات آوایی

• نذیر، احمد. “ذال فارسی". ایرانشناسی. ج۲. ش۲. ۱۳۵۰، ص۱۹ـ۷۷.*

• نرسیسیانس، امیلیا. “استانداردشدن زبان فارسی” [چکیده]. پژوهش زبان‌های خارجی. مجله دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران. س۱. ش۱. بهارـ تابستان ۱۹۹۴، صxxv

بررسی مقایسه‌یا فرایند استاندارد شدن زبان فارسی و استاندارد شدن زبان ارمنی به عنوان یک مرجع.

• ــــــ . “دوزبان‌گونگی در ایران". زبان شناسی. س۲. ش۲. پیاپی۴. پاییزـ زمستان ۱۳۶۴، ص ۷۳ـ۸۰ .

نمونه‌های دوزبان‌گونگی در ایران؛ دوزبان‌گونگی و سیاست‌های زبانی.

• نشاط، محمود. “اسم صوت و کاربرد آن در زبان پارسی"، در کنگره تحقیقات ایرانی (کرمان، ۲۵ـ۳۰ شهریورماه ۲۵۳۶=۱۳۵۶)، هشتمین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش محمد روشن. تهران: فرهنگستان ادب و هنر، ۱۳۵۷، ج۲، ص۵۰۷ـ۵۲۶.

تفاوت صوت دستوری و اسم صوت یا آوا؛ چهل مورد از حالات نحوی و ترکیبی اسم صوت و دیگر نکات قابل ذکر؛ فهرستی از اسم‌صوت‌های مشهور پارسی.

• ــــــ . “اسم صوت و کاربرد آن در زبان فارسی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران (یادنامه استاد عبدالحمید بدیع‌الزمانی). س۲۴. ش۱ـ۲. پیاپی۹۷ـ۹۸. بهارـ تابستان ۱۳۵۶، ص۲۸۳ـ۲۹۸.

(این مقاله با عنوان دیگری در کتاب “هشتمین کنگره تحقیقات ایرانی” چاپ شده است.)

• ــــــ . “اصوات و اسم صوت‌ها در دستور زبان فارسی و نارسایی آنها"، در کنگره تحقیقات ایرانی (تهران، ۳۰ مرداد ـ ۵ شهریورماه ۱۳۵۵)، مجموعه سخنرانی‌های هفتمین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش محمد رسول دریاگشت. تهران: انتشارات ملی ایران، ۱۳۵۵، ج۲، ص۴۶۳ـ۴۸۵.

بررسی چند کتاب دستور زبان فارسی؛ تعریف و نظر دیگر نویسندگان؛ کلماتی که به نام اصوات در زبان فارسی شهرت یافته است؛ خلاصه‌ای از دشواری‌ها و نارسایی‌های این فصل.

• نصر، عین‌الدین. “نگرش کوتاهی بر تقسیم جمله". خراسان. کابل. س۲. ش۲. ۱۳۶۱، ص ۱۷۴ـ۱۷۷.*

• نصفت، مرتضی. “فراوانی زبان و لهجه‌های مردم ایران". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۱۷. پیاپی ۷۱ـ۷۲. مهر ۱۳۴۸، ص۱۱۱ـ۱۲۴.

نقص‌های طبقه‌بندی‌های زبان‌های ایرانی؛ قاعده جاری زبان شناسی؛ تحقیقی درباره دموگرافی لهجه‌ها و زبان‌های مردم ایران امروز.

• نظامی‌زاده، مهرگان. “زبان و فرهنگ"، در کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی (تهران، ۱۸ـ۲۰ فروردین ماه ۱۳۷۱). مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبان شناسی نظری و کاربردی. به کوشش علی میرعمادی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۳، ص۴۹۷ـ۵۱۵.

پرداختن به زبان به عنوان قابلیتی ذهنی؛ عوامل سه گانه شکل‌گیری زبان و عملیات تفکر؛ مقایسه ویژگی‌های زبان طبقات سطح‌ پایین و سطح بالای جامعه.